27.04.2007
De tijd vliegt hé ! Ook als je het niet druk hebt dus… Tja, eigenlijk doe ik niks. Ik sta op, maak de kindjes klaar, breng hen naar school. Rust een beetje, steek een wasje in… maak wat eten klaar, ga om boodschappen. Hang, lig, zit… Ga de kindjes weer halen, kijk hoe ze in de tuin spelen, blijf erbij tijdens het huiswerk, eten samen, wassen, beetje tv kijken en dag is om. No stress. En vreemd genoeg ook geen verveling… Toen ik nog werkte begon de dag pas om 18 u ! Dan moest ik “in a hurry” nog boodschappen doen, kids van of naar de gymles brengen, eten maken, huiswerk nakijken en snelsnel de kindjes in bed stoppen. Daarna nog even sporten (want dat is gezond) en pas daarna begon ik aan de strijk. Nu leef ik precies in een andere wereld. En dat weertje !!! Dat bevordert nog mijn luiheid ! Ja, de buik is nog niet helemaal genezen, en met die verdomde arm kan ik zeker nog niet alles, maar dat is geen excuus. Ik zou kleren kunnen sorteren, strijken, paperassen in orde maken (is eigenlijk dringend) ik zou in de tuin wat kunnen rakelen… foto’s inplakken… Maar ik doe niks. Ik lees zelfs geen boeken, geen krant, geen reclameblaadjes !! Iets wat ik anders zo miste, ik had er geen tijd voor. Raar hé ! Mijn verstand staat op -38 (tja, nooit hoger dan 0 geraakt, maar goed) Totaal uitgeschakeld. Denkt alleen nog na over het nut van de kolonie mieren die zich over mijn terras heen en weer rept om ik weet niet wat allemaal mee te sleuren naar hun holletje. Het brengt me verder naar de miljoenen diertjes die hun eigen leven leiden en wel of geen steentje bijdragen in het verder draaien van onze wereldbol. Parasieten, zijn zij enkel een last ? Wat is hun nut ? En waarom, na jaren netjes onderhoud, blijkt na een maand of 3 zonder menselijke interventie, het tuintje overwoekerd door onkruid ? Waarom zijn deze brandnetels zo verdomd sterk ?
Waarom zijn kankercellen zo verdomd sterk ?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Dag Soraya,
Ik bewonder jouw moed om op deze manier jouw ziekte van je af te schrijven. En ja, waarom zou je niet genieten van dit uitzonderlijk mooi weertje en eens lekker niets doen en genieten van elk moment, het intens beleven van alle kleine dingen, hoe banaal ook, rondom jouw. Sla zoveel mogelijk zonne-energie op voor de dagen dat het eens wat minder gaat! Hou je sterk en tot nog eens!
Dag Soraya,
Ik herken dat hoor. Met mijn voltijds tijdkrediet ben ik nu al twee jaar thuis. Zelfde gang van zaken, zelfde activiteiten als jij. Bij jou komen daar nog de doktersbezoeken bij en je blog en bezoeken van vrienden enz. Bij mij daarbovenop soms een keer gaan rijden met de koets of bovenop het paard. Ook soms een doktersbezoekje en ook wel eens vrienden hoor !
Zelfde vaststelling : geen verveling ! Er altijd zijn voor je kind(eren).
In een programma van "Overleven" over "Borstkanker" hebben moeder en dochter een zgn. overlevingsmechanisme. Ze zoeken de voordelen van haar ziekte. De dochter zegt : "mama is nu altijd thuis". En de mama vertelt dan ook : "de kinderen kijken naar mij, zolang ik het hoofd hoog houd behouden ook zij het vertrouwen.
Allé, geniet nog wat van dit zalige weertje. En van je man en kindjes. Altijd welkom hé ! Om niets te doen, je te laten dienen en de kindjes te laten spelen !
Groetjes,
Sabine
dag Soraya,
bedankt voor de schop onder mijn kont op mijn weblog. Ik heb eerst ferm gevloekt hoor, dat kan ik je verzekeren! zo van, 'zeg, ongevoelig mens, jij zou het net moeten weten, wat het is, rechtkrabbelen'.
Maar na het lezen van je weblog weet ik dat jij héél goed weet wat het is, rechtkrabbelen.
dus ik zou die schop waarschijnlijk van geen andere mens in dankbaarheid aanvaarden. Maar bij deze zeg ik in volle overtuiging: merci voor de schop!!
Sorayaatjen,
Inderdaad de tijd vliegt jammergenoeg veel te snel. Kijk nu het is alweer zondag! Maar morgen gaan we naar de zee hehe dat wordt weer fun. Wie weet gaat Chris nog wel eens onderuit zoals in Badminton (remember)!!
Toch... Elke keer als ik je zie denk ik WOOOWWW, moest ik ooit eens zoiets ergs meemaken hoop ik dat ik even positief en optimistisch zal zijn als jij! Want zoals je zegt heb je veel steun aan al die reacties die je krijgt van al die mensen, maar wij hebben even veel steun aan jou, omdat je altijd zo positief blijft en vooral blijft lachen ( en in ons geval ook blijft dansen;-) )
Heel vele groetjes en een dikke kus en blijf genieten zoals je nu bezig bent!
Hey Sorayaatje
Nog maar eens een nieuwe poging,benieuwd of het lukt.
'K heb echt genoten van zaterdagavond.Wij(de mensen om je een)kunnen nog heel veel van je leren,bedankt voor jou wijze levenslessen.Genoten aan zee,en genoeg energie opgedaan voor de komende dagen?
Hou je sterk he en mocht het toch niet zo goed gaan dan weet je ons wonen en je kent mijn nr he.
Dikke knuffel van Marnix en mij
Een reactie posten