De rest van de vakantie verliep ontspannen. We zijn er in geslaagd om bij de eerste uitstap al op de verkeerde bus in te stappen… maar dat is een verhaal dat ik maar eens mondeling moet gaan doen. De laatste nacht heb ik een uurtje in de badkamer boven het toilet gehangen. Het bloed was terug. Ook de volgende dag op de luchthaven moest ik naar het toilet spurten. Ik zag het al voor mij… “Dames en heren, gelieve jullie plaatsen in te nemen, de ceintuur dicht te gespen, tafels op te klappen en even niet naar het toilet te gaan. We zitten in een gebied met turbulentie.” En ik zou daar zitten met mijn zakje voor mijn mond, afwisselend hoesten en kokhalzen, een leuk geluid voor omstanders is het niet echt. Ik heb de hele rit op muntjes gezogen om de minste kuch te kunnen afblokken en het is gelukt. Het was een rechtstreekse vlucht deze keer, met een veel moderner vliegtuig dat tot 975 km per uur ging (vergeleken met max 650 op heenreis). Toch was het thuiskomen bijzonder pijnlijk. Ik kan moeilijk een pijnloze houding vinden in bed. Ondertussen ben ik op controle geweest, er is geen vocht op het hart (gelukkig!) maar wel op de rechterlong. Dat gaat er volgende week uit. En ik heb andere, sterkere pijnstillers voorgeschreven gekregen, samen met pillen tegen bloedfluimen. Want muntjes of geen muntjes, vanmorgen was het weer zover. Ik heb verschillende mensen gevraagd om me nog niet te bezoeken vandaag, want ik heb het moeilijk om te praten ! Hopelijk zal dat weg zijn na de ingreep dinsdag ? De oncoloog blijft maar hameren op het feit dat ik moet aanvaarden dat ik steeds minder zal kunnen en dat mijn krachten zullen afnemen. Naar mijn gevoel ben ik al een heel jaar bezig met die aanvaarding… noodgedwongen…
13 opmerkingen:
Dag Soraya
Ik ben blij dat je er weer bent en dat je toch een mooie vakantie hebt gehad.Als het eens wat minder druk is zie je ons wel eens verschijnen of nog beter als je eens in de buurt bent ben je altijd welkom dat weet je wel he.
Groetjes aan de kindjes en chris from Belgium
Hallo Soraya.Ik was blij te zien dat je terug bent en dat alles redelijk goed verlopen is in mexico.Je had waarschijnlijk in gedachten eer je vertrok is dat wel verstandig te vertrekken.Je moet het maar doen he.Je kindjes waren ook zeker blij om hun mama en papa terug te zien en te luisteren naar jullie verhaal.Rust goed uit en geniet van uw gezin.Tot binnenkort .
Het is raar maar waar, ik ben blij dat je terug bent,en te lezen dat je toch kunnen genieten hebt.
Rust nu maar wat uit!
En geniet van je kapoentjes!
En van hun natte zoentjes!
Dag Soraya,
Het bed ziet er super romantisch uit. Zo een verwelkoming heb ik nog niet meegemaakt. Blijkbaar moet je daarvoor naar Mexico !
Aiaiai, het moet verschrikkelijk confronterend zijn, het ophoesten van bloed. Tjonge toch. En de aanhoudende pijn. Ik blijf het echt ondenkbaar vinden. En het is onaanvaardbaar. Maar de realiteit is dus keihard. En de oncoloog spreekt ook keiharde taal : steeds minder kunnen en afnemen van de krachten. Het is niet te accepteren, maar ja, zoals je zegt, het overkomt je zomaar en je kan niet anders dan ondergaan. Verschrikkelijk. Noodgedwongen aanvaarden. Het is niet menselijk zoiets. De mensen kunnen wel zeggen : je bent sterk. Maar ja, en dan ... je hebt geen keuze. De tijd tikt verder weg, de ziekte terroriseert je lichaam steeds meer, en je bent machteloos. Wachten tot je zwakker en zwakker wordt ... alles moeten achterlaten ... Geen woorden voor ...
We kunnen niet meer dan je zo weinig mogelijk belasten en er toch zijn ... En er zijn voor je allerliefste Imani en Yasirah en Chris ...
Lieve groeten,
Sabine
Lieve Soraya,ik heb precies hetzelfde meegemaakt met mijn zus,ze had ook heel veel vocht achter haar longen.Ik herinner me het nog zo goed,het alleen maar kunnen fluisteren,niet goed kunnen slikken en vooral die benauwdheid en hoestbuien,ze ging dan altijd naar buiten.Wat een kutziekte he,sorry voor het woord.Ook zij wou niet accepteren dat ze hulp moest zoeken,het speciale bed dat kwam heeft ze eruit gegooid.Ik kan het me goed voorstellen.Je wilt dat gewoon niet als je zo jong bent.Luister maar niet naar die dokters.Je kent zelf je grenzen.Hopelijk kunnen ze het vocht weghalen en lucht dat op,letterlijk.Veel sterkte meid.
Dag zonnetje. Blij dat jullie een deugddoende vakantie gehad hebben zo samen met z'n tweetjes. Spijtig dat je deze keer niet zorgeloos hebt kunnen genieten ... Ik kan me bijna niet voorstellen dat uitgerekend jij nu niet goed in staat bent om te praten, jij zo'n babbelkous. Hopelijk komt dit vlug terug zodat ik eens kan komen luisteren naar de spannende avonturen die jullie daar beleefd hebben. Ik zou zeggen hou je een beetje kalm en succes dinsdag. Volgende week zal ik me nog wel eens laten horen. Moet toegeven dat ik wel blij ben dat je terug bent ... enne bedankt dat je toch aan mijn verjaardag hebt gedacht ginder ! Dikke knuffel, Marijke en co
Lieve Soraya,
Ik wens je veel succes toe dinsdag.
Veel liefs Joyce van Alphen
Ben naar een heel speciale kapel in Limburg ,een noveen kaars gaan branden van negen dagen,voor jou en alle lotgenoten,en natuurlijk ook voor mijn lieve dochter Elly!
Feest vanmiddag!! De Van zelekes verraste ons met een bezoek aan zee!Terwijl ons mannen met de kids voetbalden kuierden sor, Yasirah en ik op de dijk, en dan richting verwarmd terras, lekker keuvelend!
Als ik zie hoe veel moeite het je kost om te vertellen, manman, voor een babbelgat als jij, behoorlijk lastig! Maar toch staat je mond niet stil en blijven we elkaar plagen!!
En bruin dat ze is!!!!!!!haar bikinietje is helemaal in haar huid gebrand!
We hebben ons wedervaren verteld, zij van Mexico, ik van onze kids aan zee! Het nadeel van logeetjes te hebben is dat ze alle " mankementjes" van een huishouden meedelen! En als je Soraya goed kent hield ze haar niet in om het me allemaal in geuren en kleuren te vertellen,....humhum.
We hadden het er ook over hoe goed Imani en Lukas overeen komen! Op heel veel vlak hebben zij gelijke raakvlakken en interesses, hoe ze omgaan met situaties, ongelooflijk!
Sor zei; 'als Imani mijn karakter heeft en Lukas het jouwe, dan kan dat niet anders dan klikken' Just ja, kijk naar ons!
Ons 'Flavietje' zei onlangs; 'steek jullie samen in een zak, schud er eens goed mee, je weet niet wie wie is,...'(niet qua uiterlijk natuurlijk!!!!!)Azo een compliment!!!!!
Zo, het gewone leven begint weer, ik was blij te horen dat het al ietsje beter ging dan vrijdag!
Hopelijk wordt het weer wat dragelijker na het wegnemen van het vocht!!
Blij dat je er weer bent!!!Kus
Dag Soraya,
Sterkte morgen. Hopelijk doen ze jou daar niet teveel pijn.
En hopelijk voel je je zonder dat vocht weer wat "menselijker" ...
Sterkte ...
Sabine
Dag Soraya,
Ik hoop dat je vandaag in het ziekenhuis niet te veel pijn gehad hebt en dat je terug meer lucht hebt. Fijn te lezen dat jullie een leuke uitstap naar de kust konden maken.
Heb veel aan je gedacht vandaag ! Hopelijk verloopt alles een beetje pijnloos en is de verlichting erna
duidelijk voelbaar. Zo wordt alles een beetje draaglijker...alhoewel.
Ik bewonder je voor je inzet, je doorzetttingsvermogen, je positiviteit, je zijn....
Sterkte Ingrid
hallo soraya, als een beetje onbekend voor jou wil ik me even voorstellen, ik ben carina en de verzorgmama van blue... eens van jou geweest nu van celine. één maal heb ik je bij ons gezien, een blije moedige vrouw met een geweldig hart van goud voor allen die je omringde, dat zo iemand zomaar ongeneeslijk ziek kan worden is haast niet te begrijpen en ook voor ons als vreemden niet te aanvaarden. zelf heb ik je dagboek reeds gelezen en weet ondertussen wel wat de paardensport voor jou betekend daarom nodigen we je dan ook graag uit op de dressuurclinic van jan dupon op vrijdag 18 april op 't groen hof te st-pauwels om 19.30 uur. we reserveren voor jou een speciaal plaatsje boven in de kantine aan het raam en voorzien daar een relaxzetel om het toch wat aangenamer en iets confortabeler te maken zodat je dit echt niet hoeft te missen. jouw verhaal dat jammer genoeg op waarheid is gebaseerd heeft ons verschrikkelijk aangegrepen, wij werken dan ook mee uit vrije wil op 3 mei aan een kindernamiddag ten voordele van make a wish. ik ben helemaal geen krak in mailen maar neem vlug een kijkje op www.tgroenhof.be en meld ons of je op 18 april aanwezig kan zijn dit kan tot de laatste dag hoor jouw zetel staat alvast achter slot en grendel voor jou gereserveerd. veel moed en doorzettingsvermogen hopelijk zonder al te veel pijn wens ik je toe met al de mensen die je lief zijn en die je steeds hebben gesteund vanaf die pijnlijke diagnose gr' carina
Een reactie posten