4/05/2007
And I know that it's a wonderful world
But I can't feel it right now
Is het mijn lichtvoetige manier om door deze wereld te stappen, of is het een overlevingsmechanisme dat iedereen in zich heeft ? Ik weet het niet, maar ik was het slechte nieuws van vorige maand al een beetje gaan verdringen… Ik was al weer plannen aan het maken, ik zag me opnieuw aan het werk, aan het paardrijden, aan het reizen… Tja, iedereen blijft maar herhalen hoe goed ik er wel uitzie en dat ik vooral de moed niet mag opgeven… Des te bitter was de pil om slikken gisteren toen de oncoloog terugbelde. Herceptine, het medicijn dat vandaag met zoveel succes tumoren kan inkapselen en indijken heeft op mijn kankergezwel geen enkele invloed. En toen ik verder vroeg of het wegnemen van een stuk long een optie was, luidde het antwoord neen. Omdat er 2 vlekken zijn op 2 totaal verschillende plaatsen en omdat het te snel is gekomen na mijn vorige behandeling is dit geen oplossing. Het is nu enkel nog afwachten of de chemo aanslaat en hopen op een mirakel…
Al goed dat er zoveel mensen meeduimen.
6 opmerkingen:
Hey soraya
'T zal wel een kombinatie zijn van je manier van leven en de overlevingsdrang, als men probeerd om iets te verdringen ,of is verwerken een beter woord? Maar volgens mij kan het geen kwaad als je iets met beide handen vastneemt om te helpen alles een plaats te geven.Je weet waar ik mij aan vasthoud wat Jochen betreft en als die gedachte mij helpt is het dragelijker voor mij en dus ook voor de mensen rondom mij, dus geen vragen stellen waarom je iets denkt maar gewoon doen.
Voor het geval dat je nog eens komt binnen waaien en een glazeke wild meedrinken staat de Champagne gekoeld en laten we er maar van uitgaan dat je voor je het goed weet weer met een krullebol rond loopt.Maar nu eerst voldoende rusten en je goed laten verwennen.
Tot binnenkort .Sonja
Hey Sorayaatje, ja terug het zot geval,
(nu hebt ge wat gezegd hé),
nu ja: twee zottekes samen?
'k Wil maar zeggen: we gaan met z'n allen voor het mirakel.
So go outside and see how wonderfull it still is!
Hoi,
inderdaad de wereld is mooi maar er hangen toch serieuze donderwolken. Gelukkig is er de wind en hopelijk doet die zijn werk.
wat die champagne betreft, wij hebben hier verschillende flessen waar we er telkens 1 van hebben. Voor een feestje niet geschikt, maar wel ideaal om met een paar samen te gebruiken. Dus binnenkort heb je ons wel eens met een fles of kom ze gerust hier proeven.
groetjes, annemie
Hey Soraya,
Helaas van de herceptin. Weeral "gewoon" te accepteren wat de dokter zegt. Zo ook omtrent het wegnemen van een stuk long. Een mens moet wellicht alweer "gewoon" vertrouwen op de kennis van de dokter en accepteren wat die zegt. Zou een andere "borstkankerspecialist" hetzelfde zeggen ? Wellicht wel zeker ... Temidden van zulke zware behandelingen "past" het niet echt om te gaan "shoppen" bij andere dokters hé. Vertrouwen hebben in de behandelende arts zal wel de beste strategie zijn. blijven hopen dat de chemo dubbel en dik zijn werk doet. En blijven plannen maken ... Gemakkelijk gezegd hé door de "stuurlui aan wal" ... Hmhmhm ...
Het optimisme zal wellicht ook wel wat wijken tijdens de dagen dat de chemo zwaar zijn tol eist ... zoals nu misschien ? En terwijl je een zonnetje in huis moet missen ... Maar donderdag kleurt ze je dag alvast terug ! Dus snel nog even rust "inhalen" ! En een extra knuffel voor je andere zon !
Groetjes,
Sabine
dag mijn lotje,
alweer een slag op uw schoon kopke!!
maar weet wat we gezegd hebben, we gaan voor de 25 jaar éé!!!! We moeten onze kindjes nog zien trouwen éé!!!
Dikke zoen en knuffel,
zussemie
no matter what anyone says time doesn't pull you through, cause there are nights when i still cry when i think of you, sometimes it swallows me this space i feel
inside but i think of how strong you are and it helps me to get by.
Een tekst van die andere Soraya. Zangeres, Amerikaanse uit Miami. Ze stierf, oh gruwelijke ironie, op haar 37ste aan borstkanker. Soraya, the American version, was toen spokeswoman van een Brestcancer Foundation. Ze vocht tot het einde voor een betere en snellere preventie van borstkanker. On Nights Like This is een prachtig nummer over afscheid, pijn, dood en verdriet.
there's the anger that blocked out the light, there's the doubts that held me captive night after night,
the endless hours i spent asking why, when there's so many evil people, it just doesn't seem right
Sorayaatje, geniet van de mieren op het terras, van de parasietjes in je tuin, van de malse regen op het herlevende gras, van de lach van je dochtertjes, van je ventje bij een glas champagne, van elk moment. Weet dat we vaak aan jou denken, ook al vinden we niet altijdde juiste woorden en het lef om jou te bellen of te schrijven.
Knuffel. David.
Een reactie posten