and turned to hear you say
If only for today I am unafraid
Take my breath away (Berlin)
Relaas van een korte maar byzonder krachtige vakantie… Jullie dachten dat ik van de aardbol was verdwenen waarschijnlijk… Niets van. Het is vakantie. En wat doet Soraya dan ? Juist. Chris moest werken, maar toch had ik had het idee opgevat om een dag of drie met de kindjes in de camper weg te gaan. Gelukkig had mijn ma toegezegd om mee te gaan. Alleen zou ik er niet veel van gebakken hebben. Micheline laadde haar camper ook, samen met haar kleinkinderen. De kataraktstreek wou ik zien… Zoals velen onder jullie misschien, maar waarschijnlijk zijn jullie slim genoeg om te wachten tot de lente… Toen bleek dat het zondag allesbehalve aangenaam weer was, besloten we om op Hengelhoef te gaan kamperen. Ze hebben daar een overdekte speelstad en een tropisch zwemparadijs en luxe kampeerplaatsen. Inderdaad de plaatsen waren ruim, en het gras onderhouden… Tot het begon te regenen !!! Het is gewoon niet meer gestopt, zo lang als wij daar stonden. Binnen de kortste keren was de omgeving omgetoverd in een drassig modderpoeltje. Heel gezellig. We hadden alle fietsen mee, maar die bleven in de garage zitten. De kinderen zijn gaan zwemmen, ik ben maar tot de kleedkamers geraakt, waar een chloorgordijn me bijna stikte. Het enige wat ik eigenlijk gedaan heb is geslapen en gegeten. Echt waar. Ik voelde me dan ook heel slecht toen ik vertrok ! Mijn maag en darmen lagen in de knoop (voordeel : sinds nieuwjaar staan er 5 kg minder op de weegschaal), ik had hoofdpijn, nekpijnen, was ongelofelijk duizelig, en deed niks anders dan hoesten en snuiten. Ideale moment om op vakantie te vertrekken dus. Zoals ik al zei had ik gelukkig mijn ma en Micheline. Of zij daar zo blij mee waren weet ik niet, Micheline is naar huis gekomen met een mega blauwe plek van de gladde trappen in het zwembad en met keelpijn… En mijn ma heeft niks anders gedaan dan voor eten gezorgd en afgewassen. Ik vrees dat ik de volgende keer alleen zal mogen vertrekken….
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
9 opmerkingen:
Halookes,
Ik denk dat uw ma met veel plezier voor jullie heeft gekookt...Denk je ook niet ?
Je bent er weer even tussenuit geweest en dat is het belangrijkste. En als je je in de lente eens wat beter voelt, ga je gewoon even terug om van de natuur te genieten. De kindjes hebben zich waarschijlijk wel geamusserd hé...Ja die schatten mogen ook eens hun zinnen verzetten, is het niet?
Geniet nog maar van de paar dagen vakantie, want volgende week is het alweer voorbij en staan we weer op het schooluur!!
Nog veel vitamine groetjes....
Martine
maar belalatjen toch,
aan kandidaat medereizigers zal het je niet ontbreken, denk je ook niet?
En moesten we aan je mama vragen of ze de volgende keer hetzelfde zou doen zou het antwoord zeker ja zijn!!
Ik denk dat uw lijfje aan het ontgiften is van die maandenlange chemo. Je moet denken dat al wat er in gegaan is er toch op één of andere manier weer uit moet.
Je zal zien, tegen de lente zal je weer stralen en kunnen genieten van de zon!!
Rust maar schuldgevoelloos verder zodat je volgende week weer in de mallemolen kan stappen. En mocht het niet lukken,...juist ja.
Dikke zoen
jaa, ik had inderdaad ook al eens aan de Katarakt-streek gedacht voor een lang-weekend tripje, maar toen inderdaad ook gedacht dat 't voorjaar wellicht de beste periode was.... wel goed dat jij intussen al eens op prospectie geweest zijt.. :-)) Misschien kunnen we een afspraak maken voor in 't paasverlof, gij geeft de rondleiding, ik zal met plezier koken!
even een 'pijnlijk wakker geschud worden'; ik zag je vanavond liggen in je zetel, toch wat vermagerd, uitgeteld bij alles wat je doet, toch blijf je Soraya in alles wat je zegt en doet,...
ik ging Lukas halen van de training, hij zat met een ijspack om zijn voet, had pijn , kon moeilijk lopen, thuisgekomen vroeg ik,; zal ik een verband aan je voet doen,; neen, mama, als ik zie hoeveel pijn Soraya heeft moet ik toch niet klagen over een zere voet,.....
ZOVEEL KRACHT GEEF JIJ DOOR AAN ANDEREN!!!!!!!!
Blijf vechten meisje!!!!!
Hoi, ik lees net heel vluchtig en even je blog en ik vind dat je een zeer prettige manier van schrijven hebt, heel leesbaar en een fijne schrijfstijl.
Heel fijn denk ik voor mensen die in een soortgelijke positie zitten als jij om te lezen hoe het iemand kan vergaan. Hierbij wens ik je heel veel kracht en wijsheid toe om dit proces door te maken, voor jezelf maar ook voor alle mensen om je heen.
Lieve Soraya
Ik begon je blogje te lezen, las vol blijdschap hoe je op vakantie vertrokken was en vlak voor ik m'n vreugdedansje ging maken, las ik hoe het geëindigd is! Mijn vreugdedansje hou ik voor 'n ander keertje want m'n blijdschap is weg en heeft plaats gemaakt voor die vervelende telkens weer onbeantwoordde 'waarom-vraag'...
Voel je niet schuldig naar je kindjes, Micheline en je mama toe want ondanks alles zullen zij zonder twijfel intens genoten hebben van het samenzijn met jou en met elkaar! Probeer daar aan te denken...
Ik word helemaal stil en sprakeloos als ik het berichtje lees dat Hilde hier achterliet! Ze omschrijft het zo mooi: je ligt uitgeput, vermagerd, moe, ziek in je zetel maar toch, toch ben en blijf je Soraya in alles wat je zegt en doet.
Wel sé, dat kan ik me nu 'ns perfect voorstellen en dat vind ik zo sterk aan je.
Weten dat je je niet goed voelt, dat raakt me. Ik hoop dat je niet teveel of zelfs geen pijn hebt, ik hoop dat je je af en toe ietsiepietsie beter voelt en kunt genieten van kleine wondermomentjes...
Ach, ik weet niet goed wat ik mag en kan schrijven. Ik bedoel: ik kan duizenden woorden schrijven o.a. hou moed, blijf vechten, doorgaan, niet opgeven, hou je sterk maar ik weet uit ervaring hoe vreselijk deze woorden op sommige momenten kunnen klinken dus slik ik ze in, tover ik ze weg enne.. ik wil dat je enkel denkt aan hetgeen ik nu schrijf nl. dat ik onnoemelijk veel om je geef, je bewonder, naar je opkijk, aan je denk en met je mee vecht! We moeten dat kankermonster overwinnen: jij en ik samen...
Amai, da's hier 'n hele brief geworden... (Sorry!)
Dikke knuffel...
Hoi tis blauwbil hier
Ik beloof je op mijn eerste communiezieltje als het voor U past dat we de kataraktstreek met VEEEEEEL plezier eens gaan verkennen (in de lente).Je moet maar denken dat we nu ook weten hoe een verzopen camping er uitziet.Wat ook heel belangrijk is is dat je kindjes hebben genoten en om het even wie er meegaat naar god weet waar is maar wat blij dat ze je in de watten kunnen leggen,dus voel je a.u.b nooit schuldig we doen het met veel liefde.Ik ga de motorhome in ieder geval klaarzetten want de lente is niet meer veraf.Dada
Hey Sorke,
Ge zijt toch es weg geweest hé. Wel het verkeerde deel van de week wat het weer betreft, hopelijk heb je nu ook nog thuis wat kunnen genieten met de kindjes rond u. Het zonnetje scheen en gaf ons allemaal een beetje lentegevoel, hopelijk bracht het jou ook wat energie. See you next week, Ikke
Een reactie posten