long time now
since I've seen you smile (Beirut)
Hebben jullie het ook gehoord in het nieuws deze week ? Er mag gelachen worden met borstkanker ! Phara de Aguirre had gevraagd of er geen leuk toneelstuk kon worden gebracht over borstkanker, en Janine Bischops heeft er werk van gemaakt. Nu, ik kan me wel voorstellen dat wanneer je genezen verklaard bent, alles in perspectief kan worden gezien, en dat achteraf alles grappig wordt… zelfs je kale kop in het toilet… Maar ze hebben toch makkelijk praten. Phara, Kristel Van Dijck, Kristien Van den Bon. Zal ik alvast aan een handleiding : “Hoe geniet je nog van het leven, als je weet dat je doodgaat ?” beginnen, voor het geval zij hervallen ? Ik zou dan wel een vlieg willen zijn om te zien welke kleur ze dan lachen ? Pas op, ik laat dit niet aan mijn hart komen. Maar ik heb het er moeilijk mee dat borstkanker gebagatelliseerd wordt. Kan me niet kwalijk genomen worden denk ik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
19 opmerkingen:
Ik heb dit ook gezien... en had dezelfde reactie als gij... 'k heb zelfs een stukje gezien uit het 'blijspel'...'k zat mij dan ook af te vragen of ze dan geen moment hebben stilgestaan bij de vrouwen die niet genezen zijn verklaard...van kortzichtigheid gesproken...
Dag soraya,
Ik had het niet gezien of gelezen, maar vind het echt misplaatst. Echt jong, ik heb het al moeilijk als ik blote borsten te zien krijg of schaars geklede madammen. Ik weet maar 1 ding, sinds ik borstkanker kreeg is mijn leven niet meer hetzelfde. De eeuwige schrik om te hervallen (wat ik al deed)is iets wat mij nooit meer loslaat... Ook al zit het 'nu' goed voor mij, ik weet niet voor hoelang.. En daar zijn zij (phara en co) ook niet vrij van. Van mij mogen ze dat stuk onmiddellijk afvoeren.. Soraya je hebt gelijk, dit kan niet!!! Een dikke knuffel van mij en sterkte hé...
Catje
Dag Soraya, en lotgenoten
Ik heb dit niet gezien, maar ben toch serieus geschrokken dat ze zo iets maar durven overwegen!!!!
Ik denk en hoop dat er toch wel reactie zal op komen.
Alleen al voor de mensen die dit momenteel allemaal moeten ondergaan, alsook voor hun familie die dit van nabij meemaken.
Van mij mogen ze gerust een petitie opstarten tegen zulke opvoeringen, ik zal ze met plezier ondertekenen. Want ik vind dat dit zeker iets is, waar NIET moet mee gelachen worden. Ze denken blijkbaar weer niet verder dan hun neus lang is.
Als ze echt anders niets te doen hebben, awel, dat ze dan de mensen die momenteel geconfronteerd zijn met borstkanker, een handje toesteken i.p.v. er een toneelstukje over op te voeren.
Iedere vrouw hoopt dit nooit te moeten meemaken, en zij vinden dit om mee te lachen. Allé zeg...waar zijn ze mee bezig?
Meiske, laat hierdoor dat beetje moed niet zakken...er zijn nog altijd mensen die er anders over denken en aan je kant staan.
Zouden we niet kunnen reageren via 40/40 ????
Versterkende groetjes
Martine
Beste Soraya,
Het spijt me verschrikkelijk en ik ben heel blij dat je de moed hebt gevonden er mij attent op te maken.
Hieronder mijn reactie op je berichtje. Ik heb ook een nieuw postje op de blog gezet hierover.
Ik kan wel janken.
Hou je haaks,
Kristien
--------------------------------------------------------------------------------
Je hebt honderd procent gelijk en ik moet zeggen dat ik het stilaan KOTSbeu word om overal en altijd in de media verkeerd geciteerd te worden. Dat borstkanker grappig is, dat is wat de pers ervan maakt, tot mijn eigen grote ergernis en verontwaardiging. Ik walg ervan. Ik word er zo kwaad van, dat ik er eerstdaags een stukje over op de blog ga schrijven want dit gaat ook voor mij veel te ver. Hoe zou ik nu zoiets kunnen zeggen, ik ben verdomme zelf ook door de hel gegaan, en ik moet ook nog elke dag leven met de angst om dood te gaan. Ik zie niet in wat daar grappig aan is. KLOTE!
Kristien Van den Bon
'On me dit que le temps qui glisse est un salaud,
que de nos tristesses il s'en fait des manteaux' (C.B)
Paddy
Hallo Soraya,
Een tijdje geleden dat ik gereageerd heb; blijf echter trouwe lezer van je blog maar ben vaak spraakloos en om steeds in herhaling te vallen wat anderen al geschreven hebben lijkt me dan ook vaak nutteloos.
Ik heb ook een stukje gezien op TV van Janine Bisschops en vond het net als jij ZEER ongepast. Vreselijk om als betrokkene of naaste betrokkene dit te moeten horen, het is niet iets om grappen over te maken en zij moeten ook nog afwachten of ze helemaal genezen zijn, want dat ben je misschien wel nooit. Ik hoop in ieder geval dat ze jou niet teveel gekwetst hebben met hun humoristisch gedoe.
Blijf vechten, wij blijven duimen en sturen je moedige groeten.
Ingrid
Ik zag het... en walgde ervan...
Ik vind dat humor moet kunnen, en het helpt mij ook vaak, zelfs in mijn huidige situatie, maar de stukjes die ik op TV zag gaan veel te ver en ervaar ik als erg kwetsend. Als ik me de laatste dagen niet zo slecht gevoeld had, zou ik er zelf ook een stukje op mijn weblog over geschreven hebben. Ben blij dat jij het gedaan hebt Soraya.
In de Gazet van Antwerpen stond trouwens een recensie geschreven door iemand die niks te maken heeft met kanker en zelfs die persoon vond het erover.
ik zat bij jullie aan tafel toen het fragment getoond werd, wij allemaal met stomheid geslagen!!!!!!Hoe kan iemand zeggen dat er met 'borstkanker'eens moet kunnen gelachen worden'!!!! MET KANKER WORDT NIET GELACHEN!!!!!!!!!!!!!!!
Je had echt een blik van walging in je ogen,terecht ook!
Op dat moment was het goed dat de kids voor wat afleiding zorgden, man wat kan je erop zeggen,...
Goed dat je weet dat 'bijna' iedereen er zo over denkt als jij.
Super ,Kristien Van den bon ,dat je er ook tegen ingaat!!!
Laat maar eens goed van je horen!!!
En ja, belalatjen, wie weet wordt je nog bekend,....krijg je Phara, Janine en Christel nog op de koffie om zich te excuseren?
Hey Soraya
Heb "het" niet gezien of gehoord maar kan goed begrijpen dat jullie en al de andere die er mee geconfronteerd worden gekwetst zijn ,'tjonge toch,je zou toch verwachten dat BVs en dan zeker diegene die het zelf meegemaakt hebben op zijn minst een beetje tactvoller en vooral wijzer zouden zijn.Begin maar aan je handleiding om hen mee om de oren te slaan !!!!!
Knuffel,Sonja
Ook ik heb het gezien ,ik was bij Elly,ik voelde mij heel verward moet ik zeggen,en hoop dat de pers met meer takt zal omgaan bij een volgende gelegenheid.
Toch sta ik er achter dat ze het in de media een plaats geven.
Groetjes ook aan alle lotgenoten.
Beste Soraya, ik heb mijn zusje verloren aan kanker(baarmoederhals),ik heb het stuk niet gezien maar kan me je woede voorstellen,dat heb ik altijd in de borstkankerkmaand met de roze strikjes,roze blaadjes en weet ik wat niet meer. Kanker is idd niet grappig,niet roze en het moet niet commercieel worden,het is een gemene slopende ziekte.En wat je behandeling betreft,kun je niet een keer naar een Nederlands ziekenhuis gaan in Rotterdam en Amsterdam zijn hele goede klinieken die erg ver zijn mer borstkankerbehandelingen,je weet maar nooit.Ze hebben misschien net weer een ander middel dat wel aanslaat.Ik wens jou en je jonge gezinnetje heel veel sterkte,geef nog niet op!!
Dag Soraya,
Nog steeds sta ik er van versteld.
Heel vroeger dacht ik dat "oudere" mensen altijd ook "wijzer" waren. Ondertussen weet ik al geruime tijd dat dit niet (per se) zo is.
Maar ik dacht tot enkele jaren geleden toch dat wie met verdriet en verlies in aanraking kwam echt wel "wijzer" werd. Maar ik constateer : ook dat is niet per se het geval !! Mensen kunnen even goed nog tactloos, respectloos uit de hoek komen.
Gezegdes als "humor houdt veel mensen recht" en "kanker is een verplichte onthaasting" en die grapjes over kanker, die komen nu van die mensen die het "weer voelen kriebelen in hun lichaam" want zij zijn genezen verklaard !!!
En zij voelen niet eens een gepaste empathie voor lotgenoten die moeten meemaken dat zij ongeneeslijk ziek worden verklaard ???!!!! Zij staan er nu zo dicht bij en nog komt het niet eens bij hen op dat ze hun ongeneeslijk zieke lotgenotes zo hard kwetsen ???????
Dat de mens achter de patiënt in het nieuws komt daar sta ik volledig achter. Maar toch niet door kanker als een bagatel te beschouwen !!!!!!!
Het is zo pijnlijk dat een mens er moedeloos van wordt. Je zegt dat je het niet aan je hart laat komen. Maar dat is toch bijna niet mogelijk ??? Zelfs als "buitenstaander" kerft dit (alweer) een diepe wond, met een blijvend litteken. Hoe kunnen ze met zulke ondoordachte zaken komen aandraven ?? Het blijft maar komen, dat onmenselijke, zelfs van de mensen waar we eerder begrip van verwachten ... Zo "algemeen" komt dat onmenselijke op ons af dat je er toch wel moedeloos van wordt vind ik, ook al probeer je dit alles zo weinig mogelijk te laten doordringen ...
Kort samengevat, zoals Kristien Van den Bon zegt : KLOTE !!!
Gelukkig zijn er veel reacties, dus toch ook wel veel begrip ...
Die reacties, die “rechtzetting” zou eigenlijk ook in de media moeten verschijnen !!!!!!!!!!
En het zou van de betrokkenen bij dit “blijspel” zelf moeten komen vind ik !!!!
Beste groetjes hé,
Sabine
Ik wil toch even benadrukken dat alle betrokkenen in 'De Borstenclub', dat is dus ook Janine Bisschops, Peter Perceval (regisseur) en de BV's-lotgenoten die mee aan de basis liggen van dit stuk, op dezelfde golflengte zitten als ik. Laat daar geen misverstand over bestaan. Zij zijn net zo goed slachtoffer van deze 'interpretatiefout' als ik, en vinden dit hele gedoe verschrikkelijk. Bovendien : er is niet zoiets als een voorkeursprognose voor BV's. Phara, Frieda, Christel... hebben het even zwaar als wij, geloof me vrij. Zij hebben EXACT dezelfde angsten en twijfels en zij weten verdomd goed dat wij NOOIT genezen verklaard worden. Zij moeten net als wij proberen om te gaan met wat hen overkomt en doen dat op hun eigen, misschien soms wat onhandige manier, zoals wij allemaal.
Ik hoop dat hiermee het moddergooien onder lotgenoten kan stoppen. We hebben mekaar nodig. Laat ons onze energie steken in elkaar te proberen helpen. Dank je Soraya voor dit forum, goed dat het uitgeklaard kan worden.
Kristien
Beste Soraya,
Het spijt me oprecht dat je gekwetst bent door de berichtgeving over "de borstenclub". Als scenarist en producent van het geheel kan ik je alleen maar verzekeren dat we de voorstelling hebben opgebouwd vanuit de ervaringen en interviews van lotgenotes en dus worden de pijnlijke episodes van het kankerverhaal ook uitgebreid getoond. Eén van de eerste regels van het script is trouwens: "Nee, kanker krijgen is geen weekendfilm. Je zit ineens aan tafel met de dood. Dat is geen prettig gezelschap."
Het valt me overigens op dat de kritiek in deze commentaren nu komt van mensen die de voorstelling niet gezien hebben. Bij deze zijn jullie allemaal hartelijk uitgenodigd om de proef op de som te nemen.
Ik wens je in deze moeilijke tijden uiteraard veel moed en sterkte. En mocht je het willen, dan bezorg ik je graag een kaartje voor de voorstelling.
Peter Perceval
Ach, ik heb ook de tijd niet genomen om het van dichterbij te bekijken. Was op mijn teen getrapt, licht geraakt... Excuses en rechtzetting zijn al lang aanvaard. Met jullie lieve berichten en snelle reacties is het me al lang duidelijk dat het om een misverstand ging. Zand erover. En bedankt.
Wel ja,
Ik kan ook wel aannemen dat het om een misverstand ging. Het zou immers wel jammer zijn als men "met opzet" mensen zou kwetsen.
Maar er moet toch ook aandacht zijn voor hoe iets overkomt. Hoe, op welke manier, met welke woorden je iets zegt is even belangrijk als de inhoud. Even een stom voorbeeld :
a) Zet godverdomme die vaas toch aan de andere kant, zie je dan niet dat ik die radio hier net wou zetten ?
Of b) Schat, zou je die vaas aan de andere kant willen zetten, ik was namelijk net van plan die radio hier te zetten.
a) en b) worden gezegd met hetzelfde doel nl. de vaas verzetten, maar komt anders over. Bij a) zou ik flink op mijn tenen getrapt zijn, bij b) zou ik zonder enige frustratie, met alle begrip die vaas op de andere plaats zetten.
Ook al was het de media die misschien bepaalde zaken, uitspraken verdraaide ... Het is toch niet aan ons vind ik om ons te verontschuldigen over welk gevoel dit teweegbrengt.
Ik ben het er wel mee eens dat de scherpe kanten al wat weg zijn dankzij de snelle reacties van directe betrokkenen ... Maar een poosje toch waren we van de kaart ... en dat blijft hangen, samen met zoveel andere zaken. Op een zeker moment is iets de laatste druppel hé. Zijn onze tenen net iets langer. Maar dat is menselijk ! En gevoelens, die stuur je niet, die overvallen je, en daar is niets mis mee !
Hmhm ...
Groetjes,
Sabine
Voor dhr. Perceval
Voor mij geldt hetzelfde als voor Soraya. Waarschijnlijk heeft het te maken met de moeilijke situatie waarin wij beiden nu verkeren en zijn we daarom wat gevoeliger in deze context. Ik begrijp nu dat de boodschap door de media verkeerd werd overgebracht en dat jullie als makers het zo niet bedoeld hebben. Bedankt dat u de moeite genomen hebt om hier te reageren.
Elly S
Geen woorden vinden. Alleen begrijpend knikken. En slikken omdat je weet dat je tot het gild behoort. Een job waar woorden als evenwicht, waardigheid, ethiek en empathie elke dag meer verdwijnen, geofferd op het altaar van de commerciële snelle hap. Ik weet dat ook veel collega's die kanker in ons vak zien groeien. Maar we hebben niet de moed om tegen de stroom in te zwemmen. Soms wel nog. Maar niet genoeg. We troosten ons met de gedachte dat de Rode Loper geen journalisten op de loonlijst heeft, alleen verhalenvertellers. Een magere troost. Want ook morgen worden weer woorden geknipt en zinnen gekneed. Licht verteerbaar. Lucht.
DAVID
Ik vond het ook niet kunnen, de manier waarop Janine in het fragment aan haar tepels zogezegd draaide... gewoon heel laag vond ik dat. Misschien neem ik dit ook wel te persoonlijk, maar geloof me, ik kan niet lachen door het feit dat ik ook borstkanker (gehad) heb. Zelfs mijn dochter van 17 vond dit grof voor alle mensen die deze miserie kennen.
Een reactie posten