kreeg je harde noten te kraken...
Hopelijk komen er nu veel zonnige dagen.
(uit nieuwjaarsbrief Imani)
Van de ene seconde in de andere, heel langzaam, heel natuurlijk, rolden we samen in 2008. En aan alles komt een einde. Ook aan de vakantie. Het weerzien met het Sint-Lucas vanmorgen om 8u was kil, ondanks de milde temperatuur van 7°C. Toch prees ik me gelukkig dat ik niet achter een van die verlichte ramen lag, waar de verplegers vannacht minstens 5 maal zijn komen checken of alles nog ok was met patiënt, buisjes en pijnpomp. Gelukkig was ik hier enkel voor een rugscan ! Niks alarmerends dus. Ik vraag me wel af waarom zo’n scan zo luidruchtig moet zijn ? Ik heb met veel fantasie geprobeerd om muziek te horen in deze kakofonie. Het komt er op neer dat er een dame veel te dicht bij de micro constant “PWA” roept. Terwijl daartussenin een zachte mannenstem “lokki” zingt. PWAlokkiPWAlokkiPWAlokki dus. Afgewisseld met drilboren en gedreun. Aangenaam om je eerste dag op Belgische bodem mee te starten. Maar de berg lieve kaartjes van jullie die ons lag op te wachten maakt dat ik vandaag heel veel kan verdragen.
Ja, we hebben het goed gehad in Spanje. Ik had wat aanpassingsproblemen bij aankomst, ja. Maar ik word oud hé. En om als kasplantje uit de natte Vlaamse aarde getrokken te worden en dan meteen in die droge rode grond te worden neergepoot… tja… het duurde even tegen dat mijn wortels greep kregen. Maar eens zover, hoho ! Dan heb ik genoten. Dan hebben WIJ genoten. Wij met zijn viertjes. Want in tegenstelling tot periodes buiten de vakantie, was Chris pertinent aanwezig in zijn gezinnetje ! Hij heeft goede punten gehaald voor de rest van het jaar. Maar we kennen hem… Straks eist zijn werk weer plek nummer 1 op zijn prioriteitenlijstje op. Maar goede voornemens schijnen toch een luttele 2 weken te duren, dus we hebben tijd om af te kicken. En wat mij betreft, ik heb wat rode aarde laten zitten rond mijn wortels en ga die heel langzaam leegzuigen. Tot de zon hier weer te voorschijn komt. Moet lukken. Ze heeft trouwens vandaag al wat geschenen. En de dagen worden alweer langer. Hebben wij te klagen ?
9 opmerkingen:
Welkom terug, Sorayatje,
dat zonnetje helpen we een handje!
Tot gauw, Ikke
De maan verschijnt en
jij komt op bezoek
in mijn herinnering.
Wow, ik weet dus eeeeindelijk hoe dit hier te werk gaat!
Ik had het dus niet door en ben nochtans niet zo'n domme in dat computergedoe.:)
Nu zal ik meer van me kunnen laten horen, niet dat ik dit niet al doe, maar ik hoor nu eenmaal graag van me horen.
Ik ben blij dat jullie genoten hebben van alles rondom jullie... Ik ken niemand anders die ik het meest gegund zou hebben dan jullie!
En de zon kwam er inderdaad door, dat wil ietsje zeggen é nu jij terug bent:
Je brengt zon in ieders leven!
Welkom thuis in het kille België. Ja, t zal aanpassen zijn voor jullie, maar wij zijn blij je hier terug te hebben want we hebben je gemist.
Fijn te horen dat jullie genoten hebben van de zon, de zee, het strand, het lekkere eten en de sangria misschien, maar vooral van elkaar. Wij zullen zorgen dat je niet teveel moet afkicken door warme groeten te zenden.
Ingrid
Hey Sorke
Blij te horen dat jullie het goed gehad hebben,'t zal nu waarschijnlijk terug wennen zijn aan onze kille temperaturen,maar waarschijnlijk is het om de overgang van de Spaanse zon naar ons grijs weer voor jullie gemakkelijker te maken dat de zon al 2 dagen van de partij is.Nogmaals een bewijs dat je de zon in ons leven helpt brengen.Als er geen gevaar meer is dat ik je ziek kan maken(grieperig,snotter snotter en een ambetante hoest)kom ik je snel eens opzoeken.Groetjes en nieuwjaars kussen van op afstand ,ook voor je ventje he!
Marnix en Sonja
yessssss, hier zijn we weer. Uiteraard ging onze vakantie niet zonder contact voorbij.We hadden leuke momenten, uitnodigingen voor volgend nieuwjaar,...maar dan toch voor mij ook een shock; "ik hoest slijm en bloed op, is dit het begin van het einde,..."Ikke dan aandringen op een doktersbezoek in Spanje,...schrijft zij dan terug met onze leuze ;" alles went,.." . het vervolg is; behalve een vent!!
Overal waar wij dit verkondigen wordt er enorm gelachen, behalve dit keer, ik dacht, "belala, hoe is het nu toch mogelijk dat je in deze panieksituatie alweer nuchter blijft, (figuurlijk dan want de sangria vloeide rijkelijk,...), maar ja, onze Eifeltoren blijft overeind.( zij zegt steeds Grand Canyon tegen mij, vandaar)
Maar goed, morgen lekker samen ontbijten, boodschapjes doen voor man en kind, (want ja, van zeleken, gij zijt inderdaad een droomvent op vakantie ee,...; allez, mijn ventje ook zulle, jammer dat de vakanties zo kort zijn,...)oeioei, ik vrees voor revanche van Chris,...
Slaaplekker lieverd, tot morgen, Kusje
Hé Soraya'tje!
Ik ben blij dat je terug bent en ik vond het heel heel heel fijn om je terug te zien. Bovendien kwam je niet alleen terug maar bracht je ook nog eens het zonnetje voor ons mee... Danke danke danke, het fleurt ons op, het geeft kleur aan die sombere donkere kille dagen!
Ik hoop dat je nog lang kunt nagenieten van jullie vakantie...
En, zeg daar maar in St-Lucas dat ze jou als een prinses MOETEN behandelen.
Dat is het minste wat ze voor je kunnen doen!!
Veel liefs, dikke knuffel en
tot hééééél gauw
Sofie
Dag Soraya,
Wel, als er revanche komt van Chris om wat Hilde zegt ... dan betekent het dat hij toch de blog leest ... en dat is dan alweer goed gescoord hé ! Tenzij je het ook van vrouw tot man zegt natuurlijk ... wat ik van Hilde eigenlijk wel aanneem :-)
Fijn dat je toch kon rusten de afgelopen vakantie. Het hoesten en co blijft wel een beetje griezelig. Misschien krijg je daar donderdag meer uitleg over ?
Ik hoop van harte dat die goede voornemens wat langer duren dan enkele luttele weken !
Tot binnenkort eens !
Beste groetjes,
Sabine
Sorry, vergeten zeggen : mooie foto !
Zet je er ook zo eentje op van jezelf en Chris ?
Een reactie posten