Of always being sick and tired (Anastacia)
De klop van de hamer was genadeloos. Lig al de hele dag in bed, ’t is zonde, zo mooi weer. Ik wil mijn vege lijf aanporren tot iets nuttigs, maar het lukt me niet. Ik had wel voorspeld dat ik een week zou moeten recupereren. Maar met die verkoudheid er nu nog bij… Ik zal me moeten herpakken, want er is zondag nog een zelf ingericht tornooi.
In het Sint-Lucas heb ik niet veel bijgeleerd. Tenzij misschien dat zonder een mirakel ik een vogel voor de kat ben. Ik moet nog een aantal testen doorstaan, en dan pas zullen we weten of ik in aanmerking kom voor de testprocedure. Ook al kom ik in aanmerking, dan is het nog niet zeker dat ik die behandeling wel degelijk zal krijgen. Ik heb 1 kans op 2. Anders zijn het pillen. Beide methoden lijken me niet zo verschillend van wat ik al kreeg qua nevenwerkingen. Verlies van haar, afname witte en rode bloedcellen (lees vermoeidheid), misselijkheid en braken, pijnlijke handen en voeten… Daar gaan we weer.
En hoe zit het met die mirakels op lange termijn ? Toen ik pas geopereerd was kwam er iemand met de Libelle langs. Daar stond het verhaal van Anneke Geerts in. Zij was hervallen van borstkanker en het leek hopeloos. Tot ze herceptine uitprobeerden. Het leek bij haar wel goed te helpen en ze startte met al haar energie het Wonderfonds op. Een fonds dat alleenstaande mama’s met kanker moet helpen op financieel vlak. Dat noem ik pas een straffe tante ! Helaas kreeg ik gisteren een krantenartikel onder ogen, dat ondanks de herceptine de kanker toch een weg heeft gevonden naar haar longen, lever en botten. Zonder pessimistisch te willen zijn moeten we toch toegeven dat de huidige geneeskundige wereld niet weet hoe ze ons moeten helpen.
Ik heb van mijn Noorse collega informatie gekregen over een behandeling in China. Ik zal me daar eens doorworstelen. Maar vandaag niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Goh mijn schatje,
vandaag heb je het vreselijk lastig hé!!! Je had zelfs de moed niet om met Imani naar de tekenacademie te gaan!!! Dat belalatje zoiets niet doet, dan moet ze heel erg moe zijn!!
Lukas wou bij Imani komen spelen en zelfs dat lukte niet!!
Het is de eerste keer dat je neen zegt tegen een uitstapje, uw lijfje is doodmoe van vorige week!!!
De komende dagen moet je gewwoon veel slapen en morgen zullen we wel eens kijken naar die info uit China! Wie weet ligt daar je mirakel?
Ik breng morgen croissankes mee en dan kunnen we eens naar je vrijgezellenfeestje kijken, moet ik me al schamen,.....???
Dikke zoen en slaap lekker!!!!
Hey Soraya,
Ja, natuurlijk ben je "eventjes" van de kaart. Wat een commotie de afgelopen week / weken / maanden !!
Teveel om op te noemen. Ik dacht even enkele zaken op te sommen, maar voor de onwetenden : even de blog van achter naar voor lezen. Geen seconde rust !
Moeilijk als je vanuit het ziekenhuis onvoldoende ondersteuning krijgt. Wat nu ...
"Alle" info inderdaad ter harte nemen. Blijven geloven in een mirakel. De ene dag zal dat al beter lukken dan de andere.
Als ik nog iets vind via internet of zo, dan laat ik zeker niet na dit door te geven. We blijven meezoeken !
Hopelijk lukt het al wat beter om te slapen 's nachts. Maar ik vrees er een beetje voor. Het bioritme / dag-nacht ritme wordt verstoord hé als je ook overdag nood hebt aan rust. Dan ben je wel moe 's nachts maar dan kan je de slaap niet meer vatten. En dan ben je weer moe 's morgens ... en dus weer rusten overdag ... enz. ... is een probleem dat serieus onderschat wordt !
Toch een "slaap lekker" zoals Hilde dat ook zo mooi wenst !
Groetjes,
Sabine
Hey Sorayaatje
Ook al wist je dat je de rekening gepresenteerd ging krijgen van het veel te drukke leven van de voorbije weken ,zal het toch wel hard aankomen om nu in je bed helemaal uitgeteld te moeten liggen met dit mooie weer,maar morgen komt er nog een mooie dag en waarschijnlijk zal het dan wel iets beter gaan en kan je dan wat buiten liggen in de zon.Je zegt zelf dat je op een week recuperatie had gerekend en we zijn nu pas woensdag dus .....en natuurlijk zal het slechte nieuws zeer zeker zijn invloed hebben,meisje toch ,'k wou dat ik iets kon doen.
Knuffel en slaap lekker,Sonja
Hoi Soraya,
Ik ben alleen maar erg verkouden en ik heb het al lastig.
Ik werd even helemaal stil van je laatste berichtje. Maar ik denk dan ... als de wanhoop het grootst is, is de redding nabij ! Ik deed hier vaak beroep op in mijn examenperiode. Maar die examens waren niet zo van levensbelang.
Toen ik wanhopig was zei iemand me : na een goede nacht slapen, ziet de wereld er helemaal anders uit ...
Ook al lukt dit niet zo goed, de vele beetjes rust zullen je ook helpen de moed te blijven opbrengen om ervoor te gaan.
Jouw levenslust is sterker dan van gelijk wie! En dat kan zeker voor mirakels zorgen!!
Groetjes,
Catherine
na een feestelijke dut van een aantal uren is Soraya weer een beetje opgekikkerd!! Ik was bij haar thuis deze voormiddag omdat Yasirah thuis was. Ze was nog maar amper tien minuten uit haar bed en ze vroeg,....zin in bubbels?????Na de chocolade gaat ze weer naar de champagne. We hebben toch maar wijselijk kofie gedronken bij onze croissantjes,....
Een reactie posten