12 okt 2007

To walk again


To live a dream is out of this world
So I race until I drop (Ozark Henry)

Héhé. Er stroomt langzaam maar zeker weer wat levensbloed door mijn aderen. De voorbije dagen liet ik me maar wat passief meevoeren door de stroom des tijds. Eten, slapen, eten, slapen… Simpele dingen als opruimen of een wasje ophangen lukte niet. Het werd tijd dat ik een weekje mocht stoppen met de pillen, want ook de hoofdpijn, de ogen en de borst kwamen terug. Minder uitgesproken dan vorige week, maar toch. De oncoloog liet voor alle zekerheid gisteren een cardiogram uitvoeren, maar er is niks mis met mijn hartje. Dat trouwe orgaan klopt gestaag en onvermoeid door alsof er voor de rest niks aan de hand is.
Maar zie, het is van gisterochtend geleden dat ik nog medicatie nam en ik heb het gevoel dat de dag vandaag veel te kort zal worden voor al mijn plannen. Ik heb bij het ontbijt al luchtgitaar gespeeld. Leuk hé. De dagen die dan wel lukken is puur genieten.
Ik zag deze week de film “To walk again” van Marc Herremans. Wat een gast, zeg ! Wat een voorbeeld. Fantastisch. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar het is alsof het had moeten zijn. Alsof de kindjes die vol enthousiasme met hun rolstoel aan het sporten waren dit ongeluk nodig hadden. En de medische wereld die zich excuseert omdat ze niet snel genoeg resultaten boeken (met stamcellen nota bene). Ik vroeg me af of ik zo niks zou kunnen betekenen voor andere kankerpatiënten. Maar ik blink in niks uit. Behalve in positief denken misschien ? The foundation “still enjoy life” ? Hilde en ik zouden al beginnen met de troosteloze gang van het Sint-Lucas op te fleuren. Je wordt al depri als je de lift uitstapt… Zou Piet Goddaer dan ook een liedje voor ons schrijven ?

4 opmerkingen:

Hilde zei

aha, goei nieuws!!!! Uw huishouden begint weer te draaien en de kindjes komen zelfs naar huis over de middag, super!!!!! Tja, twee weken niets (kunnen)doen en dan één week vollen bak genieten, dat is een compromis, maar niet de beste, maar goed, het is al een opluchting dat je zonder die pillen WEL functioneert!!!!
Inderdaad de depri sfeer in dat ziekenhuis, manman, je zou er ziek van worden.
Maar goed dat we in de namiddag enkele kringloopwinkels afgeschuimd hebben om er de meest bizarre kledij, (van reuzegrote, roze, synthetische méméonderbroeken waarbij we in een deuk lagen bij het zien ervan, tot wel draagbare kledij) te showen en de 'klnieksfeer'snel vergaten!
Geniet van je paardje vanmiddag, tot 'fleus'
Zoen

Unknown zei

Zag hem ook bezig, Marc. Wat een doorzettingsvermogen! En ja, ge zijt al een voorbeeld voor mensen in mijn omgeving! Tot gauw en dikke knuffel!

Sabine Caboor zei

Dag Soraya,
Ik blink in niets uit, amai amai ...
Ik zag het verhaal van Marc Herremans ook.
De "Enjoy life" die op de website van Marc Herremans staat is ook jou boodschap toch ????
Die hebben wij wel begrepen hoor ! Die boodschap wordt immers sterk overgebracht door jouw spirit en levenshouding !
En "Never gives up" ...
En "Wathever happens in life, keep the spirit and never give up your dreams" ...
En "Life is a gift. To give anything less than your best is to sacrifice the gift" ...
Allemaal "kreten" vanop de website van Marc Herremans die ook 100% voor jou gelden.
Je bent een voorbeeld, ook voor mensen die jou niet kennen. Tevens door jou blog hé. Wie schrijft die blijft !
Groetjes,
Sabine

Sonja zei

Hey Sorke
Toch verdomd jammer dat die pillen die je nodig hebt jou zo ziek maken dat zelfs simpele dingen niet meer lukken.'K heb de film van Marc Herremans niet gezien en 't is inderdaad een straffe gast maar ben er wel van overtuigd dat hij alles wat hij nu doet nodig heeft om zijn LOT te verwerken en door het feit dat hij voor zijn ongeval al in de media kwam nu een grote hulp is.Zoals je wel al weet geloof ik in het LOT,en geloof ik ook dat wat moet gebeuren in ons leven ook zal gebeuren ,dat we daar niet onderuit kunnen,hoe graag we het ook anders zouden hebben,en dat alles wat gebeurd zijn reden heeft.We zijn allemaal een kleine maar onmisbare druppel die nodig is om die grote oceaan te vormen en ieder van ons heeft zijn reden om te bestaan.En geloof me Soryaatje,je bent nu al een voorbeeld voor zovelen ook al kom je niet in de media zoals Marc.
Knuffel,Sonja